Tyś mą ucieczką i moją radością.
Szczęśliwy człowiek,
któremu odpuszczona została nieprawość, *
a jego grzech zapomniany.
Szczęśliwy ten, któremu Pan nie poczytuje winy, *
a w jego duszy nie kryje się podstęp.
Tyś mą ucieczką i moją radością.
Grzech wyznałem Tobie *
i nie ukryłem mej winy.
Rzekłem: «Wyznaję mą nieprawość Panu», *
a Ty darowałeś niegodziwość mego grzechu.
Tyś mą ucieczką i moją radością.
Cieszcie się i weselcie *
w Panu, sprawiedliwi,
radośnie śpiewajcie, *
wszyscy o prawego serca.
Tyś mą ucieczką i moją radością.
