Sławię Cię, Panie, za to, żeś mnie stworzył.
Przenikasz i znasz mnie, Panie,
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka przenikasz moje myśli,
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę
i znasz moje wszystkie drogi.
Sławię Cię, Panie, za to, żeś mnie stworzył.
Ty bowiem utworzyłeś moje wnętrze,
i utkałeś mnie w łonie mej matki.
Sławię Cię, żeś mnie tak cudownie stworzył,
godne podziwu są Twoje dzieła.
Sławię Cię, Panie, za to, żeś mnie stworzył.
I duszę moją znasz do głębi.
Nie tajna Ci istota,
kiedy w ukryciu nabierałem kształtów,
utkany we wnętrzu ziemi.
Sławię Cię, Panie, za to, żeś mnie stworzył.
