Przebacz, o Panie, swojemu ludowi.
Grzeszyliśmy razem z naszymi ojcami, *
popełniliśmy nieprawość, żyliśmy występnie.
Ojcowie nasi w Egipcie *
nie pojęli Twych cudów.
Przebacz, o Panie, swojemu ludowi.
Szybko zapomnieli o Jego czynach, *
nie czekali na Jego radę.
Pożądaniem pałając na pustyni *
wystawili tam Boga na próbę.
Przebacz, o Panie, swojemu ludowi.
Zapomnieli o Bogu, który ich ocalił, *
który wielkich dzieł dokonał w Egipcie,
rzeczy przedziwnych w krainie Chama, *
zdumiewających nad Morzem Czerwonym.
Przebacz, o Panie, swojemu ludowi.
Postanowił ich zatem wytracić, *
gdyby nie Mojżesz, Jego wybraniec;
on wstawił się do Niego, *
aby gniew Jego odwrócić, aby ich nie zniszczył.
Przebacz, o Panie, swojemu ludowi.
