1.
Bądź pozdrowione, Serce mego Pana!
Przed Tobą grzesznik pada na kolana.
Przyjmij ten pokłon, lubo grzesznej duszy;
Niech ją Twa dobroć żalem szczerym skruszy.
2.
Tyś jest stolicą Boskiej Twej dobroci,
Proszę niech ona moją złość ukróci,
Niech Krwi serdecznej ten odniosę skutek,
Za grzechy moje bolejący smutek.
3.
Wiem, że Ci bardziej nad włócznię Longina
Wskroś święte Serce rani moja wina,
Na moje serce Twoją przenieś ranę;
Tak rany lecząc, szczęśliwym zostanę.
4.
Z tą Raną wszystkie życia mego chwile
Prowadzić myślę, z nią umierać mile;
Uświęcić serce i żyć z Tobą w niebie;
Czegóż tam więcej nam pragnąć nad Ciebie ?
