Łk 1, 46b-48. 49-50. 53-54 (R.: por. 54)

Bóg zawsze pomny na swe miłosierdzie.

Wielbi dusza moja Pana
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy,
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia.

Bóg zawsze pomny na swe miłosierdzie.

Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny,
święte jest imię Jego.
Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
nad tymi, co się Go boją.

Bóg zawsze pomny na swe miłosierdzie.

Głodnych nasycił dobrami,
a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za sługą swoim, Izraelem,
pomny na swoje miłosierdzie.

Bóg zawsze pomny na swe miłosierdzie.

Dodaj komentarz

Translate »