Ps 132 (131), 1-2. 3-5. 11. 12. 13-14 (R.: por. Łk 1, 32a)

Pan Bóg da Jemu tron ojca Dawida.

Pamiętaj, Panie, Dawidowi *
wszystkie jego trudy.
Jak złożył Panu przysięgę, *
związał się ślubem przed Bogiem Jakuba:

Pan Bóg da Jemu tron ojca Dawida.

«Nie wejdę do mieszkania w moim domu,
nie wstąpię na posłanie mego łoża, *
nie użyczę snu moim oczom, powiekom moim spoczynku,
póki nie znajdę miejsca dla Pana, *
mieszkania dla Niego, dla Boga Jakuba.

Pan Bóg da Jemu tron ojca Dawida.

Pan złożył Dawidowi niezłomną obietnicę, *
od której nie odstąpi:
«Zrodzone z ciebie potomstwo *
posadzę na twoim tronie.

Pan Bóg da Jemu tron ojca Dawida.

A jeżeli twoi synowie zachowają moje przymierze *
i wskazania, których im udzielę,
także ich synowie *
zasiądą na tronie po wieczne czasy».

Pan Bóg da Jemu tron ojca Dawida.

Pan bowiem wybrał Syjon, *
tej siedziby zapragnął dla siebie.
«Oto miejsce mego odpoczynku na wieki, *
tu będę mieszkał, bo wybrałem go sobie».

Pan Bóg da Jemu tron ojca Dawida.

Dodaj komentarz

Translate »